Pełny opis rezultatów i sposobów ich wykorzystania
Rezultatem projektu badawczego jest publikacja pt. “Pracownia Sezonowa. Nic nie kiełkuje na czas!” zawierająca eseje opatrzone dokumentacją fotograficzną z wydarzeń odbywających się w ramach projektu.
Materiał został uporządkowany w trzech rozdziałach: wprowadzenia do działań z naturą, prezentacji przeprowadzonych warsztatów, kolekcji zebranych prac. Całość zamyka bibliografia projektu.
Zebrany materiał daje możliwość przygotowania programu potencjalnej pracowni, dzięki któremu student rozwija umiejętności wokół swojej koncepcji związanej z naturą, świadomie dobierając i udoskonalając środki wyrazu. Zdobyte umiejętności są przekazywane w trakcie praktyki dydaktycznej członków projektu.
Opis najważniejszych założeń, celów i metod
Działania z pogranicza kultury i sztuki, prace studentów oraz aktualne trendy w sztuce współczesnej zawierają odniesienia do natury: do roślin, ekologii, personifikacji przyrody w popkulturze, samowystarczalności i promowania stylu życia bliskiego przyrodzie. Od lat sześćdziesiątych wątki te są obecne w sztuce współczesnej i mają spory wkład w jej różnorodność. Odwołujemy się do krajobrazu przyrodniczego i czerpiemy z niego składowe własnego języka wypowiedzi artystycznej.
Jeden z modułów tematycznych projektu zatytułowaliśmy „Roślina: narzędzie-tło-kontekst-tworzywo”. Jego konstrukcja zawiera w sobie komentarz do najważniejszej dla nas relacji, czyli relacji sztuka – przyroda. Nazwa odnosi się do motywów podejmowania decyzji w zakresie formułowania idei i dopasowywania właściwych rozwiązań artystycznych. Proces ten zachodzi pomiędzy autorem dzieła a zjawiskiem natury, do którego praca artystyczna się odnosi.
Moduł daje możliwość prześledzenia i wyciągnięcia wniosków z nakreślonej sytuacji; możemy skonfrontować ją z mediami, którymi posługuje się współczesna sztuka. Sformułowanie „roślina: narzędzie-tło-kontekst-tworzywo” w finale zawiera komentarze, które układają się w logiczną drogę, ukazującą współczesny proces formowania dzieła.
Realizowane prace (warsztaty z obszerną dokumentacją, zebraną literaturą) prowokowały do dalszego określenia metod badawczych. Celem projektu było przeprowadzenie badań, dzięki którym zgromadzimy wiedzę niezbędną do skonstruowania programu pracowni, która zajmowałaby się zagadnieniem współczesnej relacji człowieka i natury.
Ważnym elementem są nasze obserwacje i doświadczenia opisanego procesu – dialogu teoretyków z artystami i artystów ze studentami, podsumowanego pracą artystyczną. Proces, w którym powstaje realizacja artystyczna, jest dla nas obiektem badań. One zaś wskazują nam ścieżki dydaktyczne oraz przynoszą cenne wskazówki dotyczące pracy studentów z teoretykami oraz artystami.
Projekt badawczy pozwolił na doskonalenie naszych metod dydaktycznych, a w przyszłości umożliwi rozwój nowych kierunków kształcenia.
